“When you focus on the good, the good gets better.”
Zo, dat is alweer een tijd geleden en wat is er veel gebeurd in deze korte tijd. Waar moet ik beginnen?
Er is zoveel gebeurd de afgelopen tijd, mijn leven is volledig op z’n kop gegooid. Van een revaliderende patiënt naar een hard werkende, afstuderende, huiseigenaar.
Op dit moment werk ik 15-20 uur per week. Zoals in elk werk verschilt dit per week en zitten er ook weken tussen van 32 uur. Waar ik op het begin bang was voor mijn belastbaarheid, fiets ik nu gemakkelijk door mijn werkweek heen. Ik heb de energie op 3x per week te sporten, sociale contacten te onderhouden en om ook nog eens te werken, zonder moeite.
Ondertussen ben ik ook nog bezig met mijn opleiding. Om de week ben ik 1 dag op school en 1 dag heb ik online les en werk ik zelfstandig aan mijn examens. Bij de start van de examens raakte ik volledig in de stress, hoe ga ik dit allemaal doen? Dit uitte zich in korte nachten, hartkloppingen en huilbuien. Inmiddels heb ik het vertrouwen in mezelf weer gevonden en ben ik hard aan het werk aan mijn examens.
En dan noem ik mezelf een huiseigenaar. De meeste zullen hiervan inmiddels op de hoogte zijn, maar ik ga emigreren naar Someren. In oktober kwam er een huurhuisje voorbij op Facebook. Een nieuwbouw huis in Someren, de grote droom van Jordy & mij. Voor ik het wist stonden we 3 dagen laten in ons droomhuis. Met een big smile kwamen we thuis en waren er zeker van; Dit is ons huis! Enkele weken later is het huurcontract getekend en de eerste meubels zijn gekocht. Als alles goed gaat zijn ze 1 maart klaar met de bouw en mogen we er ons eigen plekje van maken.
Dan zullen jullie wel denken, die is weer de oude. Maar helaas, de oude zal ik nooit meer worden en hier heb ik vrede mee. Ik heb weinig problemen meer in het dagelijks leven en mochten er problemen zijn, dan geef ik dit aan en vraag ik hulp. Mijn omgeving heeft nog altijd veel begrip en toont nog steeds veel liefde.
Hoe ik verder ga met de blog, weet ik nog niet. Natuurlijk zal ik de grote gebeurtenissen in het leven nog met jullie delen. Ik geniet nog altijd van het schrijven maar ik heb het zo ontzettend druk.
“Strength grows in the moment when you think you can’t go on but you keep going anyway.”
Mijn grootste nachtmerrie 
Echt zooo goed om dit te lezen! Voor je het weet woon je in jullie eigen huis! En na wat jij hebt meegemaakt kan ik alleen maar zeggen: Diepe buiging.
LikeLike