Daar ben ik weer, na een hele lang tijd. Een maand geleden heb ik op Instagram een open bericht gedeeld:‘Wreking balls inside my brain.’ Even een open en eerlijk bericht. Na 4 jaar vol lichamelijk strijden en vechten, wordt het tijd om nu het gevwecht aan te gaan met Niet Aangeboren Hersenletsel en wordt hetMeer lezen over “Een sprong in het diepe!”
Auteur archief:Anne Cox
Kwetsbaarheid
‘Vulnerability is not weakness’ Zo dat is een lange tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Want wat was het even druk in mijn leventje, een nieuwe kitten erbij en een nieuwe baan. Maar nu keert de rust langzaam terug en is het tijd om weer naar mezelf te kijken. Want nu 3 jaarMeer lezen over “Kwetsbaarheid”
Alweer 3 jaar geleden…
‘Luck is believing you are lucky’ Alweer 3 jaar geleden dat… Ik met mijn koffertje en mijn dierbaren om me heen het Radboud UMC binnenliep. Waar ik naar lang wachten eindelijk werd klaargestoomd voor de OK. Ik kreeg een mooi operatie kleed aan, de controles werden uitgevoerd en nam afscheid van iedereen. Pap en mamMeer lezen over “Alweer 3 jaar geleden…”
Alleen maar kansen…
‘When it comes to luck, you make your own.’ Alweer een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven, maar wat kan ik nog vertellen nu ik het leven weer heb opgepakt? Ik merk de laatste tijd dat mijn verhaal meer bekendheid krijgt, van nieuwe Instragram volgers, DM’s en facebookberichten, tot mailtjes van bekendere platformen. WoensdagmiddagMeer lezen over “Alleen maar kansen…”
Held in eigen verhaal
‘Blossoming into a badass woman with more faith than fear.‘ Daar zit ik dan, op de bank met mijn ouders en Jordy. Mijn telefoon licht op en ik zie als afzender Iris Enthoven staan. Een bekende naam, ik kijk Jordy aan en open de mail. Via mijn blog heeft ze het contact formulier ingevuld. ZeMeer lezen over “Held in eigen verhaal”
The next chapter
‘ You glow differently when you’re actually happy’ Zo daar ben ik weer na een tijdje. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. In mijn vorige blog vertelde ik jullie dat mijn canule litteken eindelijk zou worden hersteld. En wat ben ik blij met het resultaat. De ingreep was kort maar krachtig. Ik had ervoorMeer lezen over “The next chapter”
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.
‘You keep a lot to yourself because it is difficult to find people who understand.’ Daar zat ik dan op werk, even een kopje koffie. We hadden net een drukke ochtend achter de rug. Ik spiek even op mijn telefoon en zie een mail binnenkomen van mijn vader. Ik open het bericht en zie deMeer lezen over “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.”
Ik heb het geflikt!
‘I am stepping into the most successful decade of my life.’ Daar zit ik dan, thuis gekomen van mijn eerste avonddienst na 3 weken vakantie. Thuis, niet meer het huisje in het stedje van lol en plezeer, Venlo. Maar in mijn nieuwe thuis, in Someren. Op 3 maart kregen Jordy & ik de sleutel vanMeer lezen over “Ik heb het geflikt!”
Tabee 2020!
Over 5 dagen is dit jaar voorbij. Een jaar dat werd gezien als een nachtmerrie, maar een voor mij een jaar vol met lichtpuntjes. Het begon in januari, de maand waarin ik voorgoed afscheid heb genomen van Adelante en ik na 1 jaar klaar was met revalideren. In februari was het dan eindelijk zover, naMeer lezen over “Tabee 2020!”
Terug van weg geweest.
“When you focus on the good, the good gets better.” Zo, dat is alweer een tijd geleden en wat is er veel gebeurd in deze korte tijd. Waar moet ik beginnen? Er is zoveel gebeurd de afgelopen tijd, mijn leven is volledig op z’n kop gegooid. Van een revaliderende patiënt naar een hard werkende, afstuderende,Meer lezen over “Terug van weg geweest.”
Positivity is the key
Mijn revalidatie in 2 minuten waar ik in werkelijkheid een jaartje mee zoet was. Doe ik dit om medelijden op te wekken? Absoluut niet. Ik wil laten zien dat zelfs na de zwaarste storm de zon toch schijnt. Al lijkt de toekomst uitzichtloos, zolang je je kracht behoudt en niet opgeeft kom je er (meestal)Meer lezen over “Positivity is the key”
Let’s become a nurse!
Sinds 17 augustus ben ik begonnen op mijn nieuwe werk. Dit bestaat nu vooral nog uit het team leren kennen, vergaderen, trainingen en inwerken. Dat is ook de reden dat ik nu pas erover blog, ik ben druk geweest en heb nu, na die weken, een goed beeld. De collega’s zijn super aardig en gezellig,Meer lezen over “Let’s become a nurse!”
Ik loop achter…
“I may not be there yet, but I’m closer than I was yesterday.” Mijn toekomst is eindelijk in zicht en ik ga eindelijk mijn leven oppakken. Ondanks dat dit prachtig is en ik van geluk mag spreken, heb ik toch het gevoel dat ik achterloop. Vrienden kopen huizen, op social media zie ik allerlei berichtenMeer lezen over “Ik loop achter…”
Welcome dear future.
‘Then one day you least expect it, the great adventure finds you.’ Eindelijk is het rond, na anderhalf jaar van vallen en opstaan en vechten voor een toekomst, is het dan eindelijk zeker, ik ga afstuderen! Begin juni heb ik een oproep geplaatst op social media omdat ik opzoek was naar een BBL plaats inMeer lezen over “Welcome dear future.”
Het is geen griep!
‘I’m sorry my invisible disability brings out your obvious ignorance.’ Regelmatig krijg ik de vraag: ‘Ben je alweer helemaal beter?’ en dat begrijp ik, je ziet niks meer aan me toch wil ik dan schreeuwen en roepen: ‘Was ik maar helemaal beter!’ Maar het roept af en toe wel frustratie op. Dan denk ik, hetMeer lezen over “Het is geen griep!”
I’m back!
‘Self care is how you take your power back.’ Zo, daar ben ik weer. Compleet uitgerust van een heerlijke vakantie. Samen met Jordy ben ik een 5 dagen naar het vakantiepark van Beekse Bergen geweest. De zaterdag voordat we vertrekken naar de Beekse Bergen hebben we mijn nieuwe racemonster opgehaald. Ja, je leest het goed,Meer lezen over “I’m back!”
Brein error
‘Nothing is wrong, but nothing is right, either.’ Error, ik zie het de laatste tijd regelmatig voor mijn ogen. Mijn hoofd is vol en het begint zijn tol te eisen. “Zondagmorgen, ik sta op. Ik heb het gevoel dat ik niet geslapen heb en ben nog steeds vreselijk moe. Met moeite sta ik op enMeer lezen over “Brein error”
28. Kan niet, bestaat niet
‘Impossible is just an opinion.’ Elke dag krijg ik weer een cadeautje erbij, alsof het weer vorig jaar is. Tuurlijk zijn het minder grote cadeaus maar het zijn cadeaus. Hoe negatief het nu ook is vanwege de corona, heb ik juist mezelf beter leren kennen en uitgedaagd. Dat betekent dat ik nu zonder moeite 5Meer lezen over “28. Kan niet, bestaat niet”
27. Hello positivity!
‘When you can’t find the sunshine, be the sunshine.’ Ondanks de negativiteit rondom het coronavirus heb ik geleerd weer vooruit te kijken en te gaan genieten van wat ik heb en sindsdien komen er zoveel positieve dingen op mijn pad. Pasen Pasen in 2019 was verschrikkelijk, ik kon niet praten of even wat lekkers eten.Meer lezen over “27. Hello positivity!”
‘Emotioneel incontinent’
“The worst kind of sad is not being able to tell why.” Daar ben ik weer! Gisteren heb ik er een nieuw gedichtje opgezet en ik kreeg veel vragen of het wel goed met ging of dat er iets was. Ik heb hier niks bedoeld over mijn gemoedstoestand, maar over een nadeel van NAH. DaaromMeer lezen over “‘Emotioneel incontinent’”
‘Mijn thermostaat is kapot’
“My favorite winter activity is going back inside & putting my pajamas on.” Temperatuur disregulatie, ook wel genoemd. Ik word zo raar aangekeken als ik zeg dat ik het ijskoud heb en dat zelfs met meerdere lagen kleren aan. Mijn thermostaat wil zich niet meer opwarmen, hij heeft de kuren. Ik ril en ik praatMeer lezen over “‘Mijn thermostaat is kapot’”
26. Eindelijk wat positiefs!
“You will receive what you are believing for.” Eindelijk wat positiefs in deze tijd. Zojuist heeft de dokter van het Radboud mij gebeld met de uitslag van de scan een maand terug en goed nieuws! Er zijn geen nieuwe aneurysma’s gevonden, de bloedvaten hebben zich goed aangepast aan de stent en ik hoef pas overMeer lezen over “26. Eindelijk wat positiefs!”
Aangenaam
“Chronic illness should not become the defining factor of your identity. It is not the only part of you and is certainly not the most crucial part.“ Ik ben Anne en ik heb hersenletsel, maar ik ben het niet. Ik ben altijd maar de Anne die ziek is. Zo noem ik het, mijn hersenletsel: een ziekte.Meer lezen over “Aangenaam”
Stomme corona
“Why does it rain the hardest on those who deserve the sun te most?” Zo, even een negatieve blog. Ik blog nooit negatief, maar nu moet ik het even kwijt. Wel wil ik eerst even zeggen dat ik het vreselijk vind voor alle familie, patiënten en alle andere die zijn getroffen door dit vreselijke virus.Meer lezen over “Stomme corona”
Mijn hersenmonstertje
Ik heb het idee dat tijdens mijn infarcten een monstertje in mijn hoofd is gekropen. Dat monstertje heeft ineens de regie over mij. Hij betekent chaos. Hij speelt de baas over mijn lichaam. Hij kaatst tegen de wanden van mijn kop, hij maakt mij geïrriteerd. Als ik opsta dan wiebelt hij alle kanten op, zodatMeer lezen over “Mijn hersenmonstertje”
25. Yes, ik heb werk!
Vanmorgen heb ik een gesprek gehad met mijn loopbaan coach en collega’s van de ledenorganisatie binnen De Zorggroep. Hier kan ik op maandag, donderdag en vrijdag beginnen, van 8.30 tot 12.30. De bedoeling is om dit op te bouwen. Het zijn vooral administratieve werkzaamheden zoals nieuwe leden invoeren, adreswijzigingen maar ook telefonisch klantencontact. Het isMeer lezen over “25. Yes, ik heb werk!”
Doei oude ik!
“Every next level of your life will demand a different you.” Het moment om nu echt doei te zeggen tegen de oude ik, is aangebroken. Het rouwproces is begonnen. Je zult nu waarschijnlijk denken, maar het is al een tijdje geleden. Ja, dat klopt maar nu ga ik weer echt leven en niet meer overleven,Meer lezen over “Doei oude ik!”
24. Ik bin d’r beej!
“I’m not being too ambitious or optimistic, I just really believe in my ability to make magic happen.” Vorig jaar ‘Vastelaovend’ was ik net op tijd overgeplaatst in het ziekenhuis van Venlo. Ik volgde elke optocht en elk evenement op de tv.In die tijd was ik ontzettend verdrietig en ik typte op mijn spraakcomputer: VolgendMeer lezen over “24. Ik bin d’r beej!”
Eigenwijs is ook wijs.
“My injury may be invisible, but my life has been turned upside down. I will never be the same again.” Sinds het gebeurd is, is mijn lichaam een groot eigenwijs ding. Eigenlijk kan ik hier wel 10 pagina’s over vol schrijven, maar ik probeer het kort te houden. Allereerst ataxie, wat is het? Ataxie isMeer lezen over “Eigenwijs is ook wijs.”
23. Vroom vroom!
Op maandag 3 februari werd ik wakker en zag ik dat ik een mailtje binnen had van het CBR, genaamd: besluit over uw rijgeschiktheid, hierin stond het volgende: Wij hebben uw gezondheidsverklaring beoordeeld. En een besluit genomen. Voor de inhoud van dit besluit kunt u naar Mijn CBR. Ik heb mij dus razendsnel ingelogd opMeer lezen over “23. Vroom vroom!”
Wiebelbenen
“You have no idea how much effort I have to put into all that I do.” Heel soms, dan bekruipt mij een gevoel van angst en dan krijg ik wiebelbenen. Wanneer ik hoog sta op een balkon of roltrap of wanneer auto’s mij grote snelheid voorbij razen. Ik ben niet dan bang, maar in mijnMeer lezen over “Wiebelbenen”
NAH
“The new version of myself has very different needs than the old me.” Allereerst wat is NAH? Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is elke afwijking of beschadiging van de hersenen die na de geboorte is ontstaan. Ik merk dat er bij NAH veel aan bijvoorbeeld geheugenverlies, overprikkeling of taalstoornissen wordt gedacht. Daar dacht ik namelijk ook aanMeer lezen over “NAH”
Alweer 1 jaar geleden
Vandaag, 31 januari 2020, is het alweer een jaar geleden dat mijn grootste nachtmerrie begon. En wat is het snel gegaan. En wat een vooruitgang heb ik geboekt. Van niks naar bijna de oude. ‘S morgens vertrok ik vol goede moed naar het Radboud. Niet wetende dat ik ’s avonds aan de beademing in levensgevaarMeer lezen over “Alweer 1 jaar geleden”
22. Doei Adelante!
“I’m thankful for my struggle because without it, I wouldn’t have stumbled across my strength.” Zo, mijn revalidatie bij Adelante zit erop, na precies 1 jaar. En nu? Natuurlijk stop ik niet met fysiotherapie. Ik ga eerstelijns verder in het ziekenhuis. Dit houdt in dat ik volledig stop bij Adelante maar verder ga bij ViecuriMeer lezen over “22. Doei Adelante!”
Ongezouten mening
“Don’t judge people. You never know what kind of battle they are fighting.” Het valt mij op dat ik vaak word gezien als een jonge meid zonder beperkingen, want wat kun je nou meemaken op die leeftijd. Buiten dat het een compliment is merk ik, dat ik er regelmatig tegenaan loop dat ik bevooroordeeld word.Meer lezen over “Ongezouten mening”
21. Hallo 2020!
“May 2020 be the year that you receive everything you’ve been patiently waiting for.” Natuurlijk wens ik iedereen een mooi en bovenal gezond 2020! 2019 is geëindigd met het behalen van meerdere mijn doelen, namelijk de glijbaan. Met Kerst zijn we met het gezin en aanhang naar Centerparcs De Limburgse Peel geweest. De eerste dagMeer lezen over “21. Hallo 2020!”
Byebye 2019
2019Wat een jaar. Ik heb mezelf op mijn zwakst leren kennen maar ook op mijn sterkst. Ik heb geleerd om door te zetten en nooit op te geven. Je leeft maar een keer is iets wat je vaak hoort maar pas echt beseft wanneer je oog in oog staat met het einde. Mijn leven bestaatMeer lezen over “Byebye 2019”
20. Mijlpaal
“Dare to dream and never stop.” Na een lange tijd, waarin ik hard train, leuke dingen doe en leef, laat ik maar weer eens wat horen. Eindelijk is mijn droom waar gekomen en heb ik een enorme tattoo op mijn bovenarm. De leeuw staat voor kracht en doorzettingsvermogen en de rozen voor mijn zus enMeer lezen over “20. Mijlpaal”
Dankbaar
Daar ben ik weer. 100.000 lezers! Dat had ik nooit gedacht toen ik hiermee begon. Dankjewel! Wat moet ik jullie nog vertellen? Het gaat zo ontzettend goed. Ik heb dan ook besloten dat ik aan het einde van het jaar volledig ophoudt met bloggen. Zo interessant is mijn leven niet meer haha. Het fietsen enMeer lezen over “Dankbaar”
‘Pech gehad’
‘The past is in your head. The future is in your hands.’ Vaak kom ik bekenden tegen die mij weer even herinneren aan de situatie, maar zelf heb ik het achter me gelaten. Het is gebeurd, het is geweest en er aan terug denken heeft geen nut. Ik zie wat ik heb bereikt en kijkMeer lezen over “‘Pech gehad’”
19. Ik leef!
‘I am happy to be alive, I’m happy to be who I am.’ Het is alweer 2 maanden geleden dat ik Hoensbroek heb verlaten,en wat mis ik het. Mijn vrienden,de verpleging maar vooral het gevoel van ‘mijn plekje’. Maar ik heb zoveel moois in deze 2 maanden mogen beleven, ik heb het gevoel dat ikMeer lezen over “19. Ik leef!”
Gastblog Loes – 6.0
Het is een lange tijd geleden dat ik mijn laatste gastblog heb geüpload. De laatste blog die ik heb geschreven ging over de tijd op de medium care in Nijmegen. Een niet al te positieve blog, maar die ik met alle eerlijkheid geschreven heb. De tijd op de MC heeft lang geduurd en veel tolMeer lezen over “Gastblog Loes – 6.0”
En nu?
“Dear incomprehension, it’s thanks to you I’ll be myself, in the end.” Nu ik thuis ben, denken vele dat ik mijn oude leven weer kan oppakken, maar niets is minder waar. Het zal nog een hele poos duren voor ik weer de oude ben. BalansMijn balans is nog slecht waardoor ik niet lang of gemakkelijkMeer lezen over “En nu?”
18. Effe niks!
“Do small things with great joy.” Vandaag zit mijn vakantie er alweer op en ben ik alweer bijna twee weken thuis. Ik heb even kunnen afschakelen van de medische molen en op en top kunnen genieten. 4-8-2019Op zondag ben ik samen met mijn schoonfamilie naar Pathé geweest om The Lion King in 4D te zien.Meer lezen over “18. Effe niks!”
De grote boze mensen wereld
“It’s hard to be a diamond in a rhinestone world.” Over een paar dagen is het zover, dan mag ik naar huis. Ondanks dat ik er veel zin in heb, ben ik bang om terug te gaan naar ‘die grote boze mensen wereld’. Ik moet weg uit mijn vertrouwde omgeving, waar het oke is, datMeer lezen over “De grote boze mensen wereld”
17. Terug van weg geweest
“Fall in love with healing yourself.” Daar ben ik weer en wat is er veel gebeurd in de tussentijd. Allereerst, hoe ver ben ik? Nou inmiddels loop ik. Ik loop weer met mijn ouders naar de supermarkt en de rolstoel gebruik ik nu als troepstoel. Ik loop naar de therapieën en krijg steeds meer conditie.Meer lezen over “17. Terug van weg geweest”
16. Stap vooruit
“She stood in the storm and when the wind did not blow her away, she adjusted her sails.” 10-6-2019Ik merk dat mijn pillen voor de hoofdpijn zijn gestopt. Ik werd hier heel onstabiel en wiebelig van. Sindsdien voel ik mij stukken beter. Nu hoef ik allen nog maar ’s ochtends 1 bloedverdunner te slikken, dieMeer lezen over “16. Stap vooruit”
Gastblog Loes – 5.0
‘Bij twijfel gewoon doen’, zeggen ze. Meerdere malen heb ik nagedacht over hoe ik de blog zou schrijven over Anne’s tijd op de medium care in Nijmegen. Ga ik eerlijk zijn, het brengen met een gouden randje of liegen. Zoals alle vorige blogs blijf ik bij mijn eerlijke mening en ervaring. De tijd op deMeer lezen over “Gastblog Loes – 5.0”
15. Mijn ontslagdatum
“Trauma creates change you don’t choose. Healing is about creating change you do choose.” 3-6-2019Vandaag ben ik in de ochtend alleen. In de middag komen pap en mam, we hebben teamoverleg. Dat is een overleg met alle disciplines. Vandaag krijg ik een voorlopige ontslagdatum. Na een gesprek over de doelen komen ze uit op 31Meer lezen over “15. Mijn ontslagdatum”
Gastblog Loes – 4.0
Wat als je al je vertrouwen in de handen van professionals moet leggen waarbij je jezelf niet helemaal lekker bij voelt? Machteloosheid is het meest gehate en meest voorkomende gevoel van mij geweest op de Medium Care in Nijmegen. De dag dat Anne overging naar hier verliep anders en onverwacht. Jordy belde in de morgenMeer lezen over “Gastblog Loes – 4.0”
Mijn grootste nachtmerrie 