“Every next level of your life will demand a different you.”
Het moment om nu echt doei te zeggen tegen de oude ik, is aangebroken. Het rouwproces is begonnen. Je zult nu waarschijnlijk denken, maar het is al een tijdje geleden. Ja, dat klopt maar nu ga ik weer echt leven en niet meer overleven, en dan loop ik er tegenaan dat ik niet meer kan leven zoals de oude ik.
Maar wie is de oude ik? Hoe praatte ik alweer, hoe lachte ik, hoe danste ik maar bovenal hoe was het gevoel van een gezond lichaam? Kon ik het nog maar even 5 minuten meemaken, zodat ik afscheid kon nemen.
Zoals ik hierboven al noemde, hoe was het gevoel van een gezond lichaam? Ik verlang naar het lichaam dat ik vertrouwde. Hoe is het alweer om snel de trap op en af te rennen wanneer je boven iets nodig hebt? Nu moet ik de leuning vast houden, ik kan niet eens met losse handen de trap op. Of hoe voelde het alweer om lekker los te gaan op muziek, om zonder schaamte lekker te kunnen bewegen? Nu ben ik mijn ritmegevoel kwijt en kan ik nog een beetje mijn heupen wiebelen, en schaam ik me dood voor mijn aritmisch gewiebel.
En dan mijn uiterlijk, ook dat is niet meer wat het was. Als ik foto’s terugzie van voor alles, dan schrik ik en denk ik, was ik dat? Na 4 maanden niet eten, heb ik genoten van het eten en dat doe ik nog. En hoe hard ik het ook heb geprobeerd, ik val niks af. Mijn hele stofwisseling en spijsvertering is gereset en heeft moeite met opnieuw opstarten. Mijn gezicht is boller, mijn kleren passen niet meer en dan nog dat vervelend litteken in mijn nek. Kan ik nog terug na hoe ik was? Daar krijg ik volgende week antwoord op, dan moet ik namelijk naar de diëtiste.
In mijn vorige blog lichte ik het al toe, mijn jeugd is veranderd. Eigenlijk wil ik typen, hij is weg. Maar ik ben nog steeds pas 23 en dat is jong. Maar ik kan me niet oppakken op zaterdagavond, indrinken en de stad ingaan. Überhaupt kan ik mij niet zomaar oppakken, ik heb geen vervoer en ben dus afhankelijk van anderen maar ook omdat ik mijn dagen moet inplannen in verband met mijn energielevel.
Maar ook merk ik moeite in praten met leeftijdsgenoten. En dan bedoel ik niet het volume van mijn stem, wat ook heel vervelend is. Maar waar anderen zich druk maken om katers of kletsen over een geweldige avond, maak ik mij vooral zorgen om het feit, word ik ooit weer wie ik was? Ik merk dat ik moeite heb om mentaal te levelen met anderen. Door dit alles ben ik veel mensen om me heen kwijt geraakt. En ik weet, wie weet is dit volgend jaar anders en ik moet positief blijven. Maar na een jaar alleen maar optimisme, heb ook ik af en toe mijn mindere momenten.
Vergeet niet om me te volgen om Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en mijn nieuwe blogs. https://www.instagram.com/mijngrootstenachtmerrie/?hl=nl
“And this is the part where you find out who you are.”
Mijn grootste nachtmerrie 
Ik ben een heel stuk ouder dan jij bent maar we maakten in grote lijnen hetzelfde mee.
Mijn bloeding is bijna vier jaar geleden nu en ervoor was ik bruisend van energie en levenslust , danste letterlijk door t leven.
De eerste tijd was het inderdaad alleen overleven en daarna leren leven op de nieuwe manier.
Ik ben nu zover dat ik mezelf kan accepteren zoals ik nu ben.
Ook ik kon drie maanden niet eten En kwam toen ik van de tracheo en sonde af was 10 kilo bij.
Ook doordat ik natuurlijk veel minder bewoog.
Het is me vorig jaar gelukt om dat door dieet op een prettige manier onder controle te krijgen.
Intussen is er meer balans tussen bewegen en eten….
Ik wens je heel veel sterkte en kracht, deze zaken zijn voor de buitenwereld onzichtbaar maar zijn voor jezelf enorm .
Voor mijn zachtere stem heb ik in drukte en lawaai nog geen oplossing maar daar valt nu wel een beetje mee te leven .
🍀🍀🍀
LikeLike
Dankjewel voor je reactie. Altijd fijn als mensen je begrijpen. Welk dieet heb je gevolgd en wat voor beweging?
LikeLike
Lieve Anne,
Natuurlijk wil je er gezonder, fitter, dunner uitzien, maar vergeet niet wat je allemaal bereikt hebt in deze korte tijd!
Als ik naar je foto’s kijk, dan zie ik een prachtige, stralende jonge vrouw staan, die nog een lange en soms harde moeilijke weg te gaan heeft… maar ik ben er van overtuigd dat jij er samen met je vrienden en familie voor gaat zorgen dat je weer lekker in je vel zit en weer volop kan gaan genieten van het mooie leven!
Geef het wat tijd…
LikeGeliked door 1 persoon