2019
Wat een jaar. Ik heb mezelf op mijn zwakst leren kennen maar ook op mijn sterkst. Ik heb geleerd om door te zetten en nooit op te geven. Je leeft maar een keer is iets wat je vaak hoort maar pas echt beseft wanneer je oog in oog staat met het einde. Mijn leven bestaat nu uit alles eruit halen en genieten van de kleine dingen en de mensen om me heen.
En wat een geweldige mensen heb ik om me heen. M’n lieve vriendengroep die altijd voor me klaar stonden, nieuwe vrienden leren kennen, oude vriendschappen opgepakt maar ook vrienden verloren, helaas. Maar bovenal wat een familie, dag&nacht stonden zij voor me klaar en waren ze mijn stem. En niet te vergeten, mijn allerliefste, Jordy. We zijn nu sterker dan ooit en kennen elkaar door en door.
Dankbaar is mijn woord van 2019. Dankbaar dat ik er nog ben. Dankbaar dat ik zo ben hersteld. Dankbaar aan alle artsen, therapeuten en verpleegkundigen. Dankbaar voor alle lieve mensen die op bezoek kwamen, mij lieve berichtjes stuurden, kaartjes, cadeaus of gewoon even aan mij dachten. En natuurlijk iedereen die mijn blog las. Wauw, wat een ongekend succes. Dankjewel lieve mensen, jullie hebben mij er doorheen gesleept.
2020 staat voor mij in het teken van mijn leven oppakken. Even een kleine toelichting hoe het ervoor staat:
Werk
Op het moment heb ik een loopbaan coach, zij gaat opzoek naar passend werk binnen De Zorggroep.
School
Helaas moet ik hier nog even mee wachten tot augustus.
Fietsen
Ik heb een nieuwe fiets en wil vaker oefenen. Maarja het weer zit niet mee.
Auto rijden
CBR…zegt genoeg
Mijn eigen plekkie
Ik ben hard opzoek. Tips zijn altijd welkom
Ook ga ik gastlessen geven, mijn kennis delen.
2020 wordt mijn jaar!
Mijn grootste nachtmerrie 