‘I am happy to be alive, I’m happy to be who I am.’
Het is alweer 2 maanden geleden dat ik Hoensbroek heb verlaten,en wat mis ik het. Mijn vrienden,de verpleging maar vooral het gevoel van ‘mijn plekje’.
Maar ik heb zoveel moois in deze 2 maanden mogen beleven, ik heb het gevoel dat ik weer leef en geniet van alles. Deze momenten wil ik even met jullie delen.
Allereerst gingen Jordy en ik, 3 dagen naar Arnhem waar we helemaal tot rust konden komen. Hier hebben we weer samen herinneringen gemaakt. We hebben gewinkeld, uit gegeten, zijn ontsnapt uit een escape room, beestjes gekeken in Burger’s Zoo maar bovenal ouderwets samen gelachen.
Hierna volgden de parkfeesten, gezellig met de vrienden genoten van Davina Michelle en Lex Uiting. Wauw, wat heb ik genoten en wat voelde ik veel liefde om me heen.
Na de parkfeesten volgde VVV-Ajax, via een kennis hebben we hier een rolstoelplaats weten te bemachtigen. En wat een goals!
Toen zag ik mezelf ineens terug als artikel op vrouw.nl. Toch was ik wel een beetje trots om mijn verhaal te kunnen delen. En nog trotser toen ik de reacties zag, van lotgenoten maar ook reacties van dankbaarheid, dankbaarheid voor mijn kracht.
Op een zaterdag was het zussentijd of terwijl piercingtijd. De piercing in mijn oor is in het ziekenhuis verwijderd en wou hem graag terug. Mijn zus die laat hem ook zetten. En wat is ze bang, maar uiteindelijk heel blij ermee. Nadat de piercings erin zitten, lopen we naar de tattooshop. Zij weten ons te verassen met voor mijn zus al plaats in september en ik ben in oktober aan de beurt. En ja, mijn hele bovenarm. Hieronder de afbeelding, het is een leeuw die staat voor kracht, wat ik na deze periode erg toepasselijk vind.
Hierna volgde weer een dagje beestjes kijken in het Dolfinarium. Helaas moet mijn rolstoel wel mee, het is nog te lang om te lopen. En wat was het mooi maar warm, 32 graden!
Toen was het eindelijk zover, mijn welkom thuisfeest! Het thema was vastelaovend en verder hebben mijn zus en vrienden alles geregeld, maar aan alles was gedacht. Er kwam een dj, zanger en zelfs een joekskepel. Het was een avond gevuld met alle mensen die ik lief heb maar ook zoveel aan heb gehad tijdens de moeilijke periode. Nogmaals, DANKJEWEL!
Op een donderdag middag komt mijn beste vriendin mij halen bij de therapie en rijden we weer naar de tattooshop. Samen met mijn 2 beste vriendinnen wil ik na deze tijd een vriendschap tattoo. Één vriendin krijgt een klein zonnetje, de ander een klein sterretje en op mijn pols komt een klein maantje. En opnieuw wordt ik verrast met een plaatsje op 31 oktober.
Terwijl ik dit typ, zijn Jordy en ik onderweg vanuit Emmen na een nachtje weg. Jordy scheldend achter het stuur en ik typend om mijn telefoon, wat echt geen succes is op zo’n klein scherm. Vandaag hebben we rond gehuppeld in Wildlands. Met rollator. (Auw, m’n voetjes). Gisteren hebben we eerst IT 2 in de bioscoop gekeken en zijn hierna lekker een hapje gaan eten. Eenmaal bij het hotel, was het een koninklijke paleis,zo leek het wel.
Buiten alle mooie herinneringen, zet ik ook stappen binnen mijn revalidatie, het lukt om langere afstanden te lopen, mijn stem wordt harder, mijn belastbaarheid is beter en sinds vorige week ga ik zelfstandig met de bus naar therapie.
‘Seek what sets your hearts on fire.’
Mijn grootste nachtmerrie 
Mooi Anne dat je weer zo kunt genieten .Het is je gegunt.
😀👍
LikeGeliked door 1 persoon
Wat geweldig dat je weer intens mag genieten van alle mooie dingen om je heen!
Je bent een kanjer!
LikeGeliked door 1 persoon